Corona-Blog
Welkom bij de Diemenvoorelkaar corona-blog.
Wil jij ook een blog schrijven? Kijk hier voor meer informatie: Spelregels coronablog.
Doe ook mee!
=================================================================================
25-11-2020.
Waardeer de dingen die je voorheen voor lief nam
Voor de coronatijd kon tijdsplanning nog wel eens lastig zijn in het leven van een 25-jarige student. Doordeweeks had ik colleges, ik werkte gemiddeld twee dagen per week in de horeca, op maandagavond trainde ik en op zaterdag speelde ik een voetbalwedstrijd. Op zondag stapte ik op mijn fietsje naar de Johan Cruijff Arena om Ajax aan te moedigen. Voeg daar nog vrijwilligerswerk en een druk sociaal leven aan toe, dan leek het soms alsof er te weinig dagen in de week zaten.
Althans, dit was mijn gebruikelijke ritme in het pré-corona tijdperk, dat nu zo lang geleden lijkt. Tegenwoordig vinden al mijn colleges online plaats, de horeca is dicht, voetbal trainingen en wedstrijden voor de senioren zijn afgelast en ondanks dat Ajax nog wel haar wedstrijden speelt is er geen mogelijkheid meer om ‘mijn cluppie’ in het stadion aan te moedigen. Het is een lastige periode voor iedereen en de steeds strengere maatregelen vragen om veel aanpassingsvermogen. Gelukkig liggen hier genoeg mogelijkheden voor!
Om dan toch een beetje binnen de Ajax-sferen te blijven vind ik één van de welbekende uitspraken van Johan Cruijff wel toepasselijk: “Elk nadeel heb zijn voordeel”. Het grootste voordeel voor mij is dat ik nu meer tijd ter beschikking heb, waardoor ik toe kom aan bepaalde dingen die voorheen niet altijd in mijn drukke studentenleventje pasten. Zo ga ik nu graag in de ochtend een flinke ronde hardlopen of fietsen op mijn mountainbike. Hierdoor heb ik herontdekt hoe fijn het is dat je vanaf Diemen binnen een mum van tijd in mooie groene gebieden als de Diemerpolder, Overdiemen, Gaasperpark of het Geingebied bent. De ochtenddauw die de laagstaande ochtendzon weerkaatst, een grote groep grauwe ganzen tussen de schapen in het weiland, en vorige week zelfs de blauwe flits van een ijsvogeltje die wegvloog uit de sloot naast het pad. Daar kan ik van genieten.
Zeker nu mijn colleges online plaatsvinden, komen de muren van mijn knusse studentenkamer soms een beetje op mij af. Sporten biedt dan een fijne uitlaatklep, maar vooral het buiten zijn en genieten van de kleine dingetjes in de natuur zijn dingen die ik in deze periode extra kan waarderen. Ik kan het dan ook iedereen aanraden om er lekker op uit te trekken en meer tijd buiten door te brengen. Zelfs op de dagen dat het guur herfstweer is, met wind en neerslag, lijkt het soms alsof de zon ’s ochtends nog wel haar best doet om er een mooie dag van te maken. Misschien is dit slechts mijn illusie, maar ik heb het opvallend vaak meegemaakt. Daarnaast is het natuurlijk ook mogelijk om je te kleden naar de weersomstandigheden en een paraplu mee te nemen! Het recreatiegebied Overdiemen heeft twee ruime parkeerplaatsen die ook de aan minder-valide personen de mogelijkheid bieden om een korte wandeling in die groene oase te maken. Dus loop een extra grote ronde met de hond, stap op de fiets, of trek de wandelschoenen aan en ga genieten. Waardeer de dingen die je voorheen voor lief nam, om van dit corona-nadeel een voordeel te maken.
(Bijdrage: Michel, een vrijwilliger van Diemenvoorelkaar)
=================================================================================
11-11-2020.
In deze tijd een beetje extra doen
Door ziekte, een operatie en inmiddels met pensioen ben ik al een tijd veel meer aan huis gebonden. Maar dat weerhoudt mij er niet van om anderen te steunen. Een goede scholing en grote werkervaring maken dit mogelijk.
Op dit moment ben ik, via de Stichting Mentorschap Amsterdam, wettelijk mentor voor 2 cliënten die ik wekelijks bezoek, doe ik een stuk mantelzorg voor iemand die ernstig ziek is en beheer ik de Facebook pagina van een goed doel waarvan de manager blind is. Gelukkig kan ik dankzij de digitalisering veel vanuit huis doen. WhattsApp, chatten en e-mails maken veel reisbewegingen overbodig.
Toch ondervind ik veel last van de situatie. Het mondkapje in het HVO-Querido huis (Huis voor Onbehuisden) neem ik voor lief, voor het overleg met de Facebook pagina ga ik maar met de auto ook al kost parkeren veel. Lastig en kostbaar maar gelukkig te overkomen. Erger wordt het als de persoon voor wie ik mantelzorg doe spoedig geopereerd moet worden maar de VU die operatie niet zelf gaat uitvoeren i.v.m. Covid. Er moet uitgeweken worden naar een ziekenhuis op minstens 45 km afstand. Dat brengt veel extra controles met zich mee. Begrijpelijk want dat ziekenhuis wil natuurlijk een eigen oordeel vormen. De afgelopen 3 weken was ik dan ook meer dan 20 maal in een ziekenhuis, HVO instelling, tandarts, bij een zelfstandig wonende cliënt of een dierenarts. De kosten kan ik gelukkig wel dragen maar ik heb het drukker dan toen ik werkte. Moet het eigenlijk rustiger aan doen maar doe het met liefde. In deze tijd moet iedereen een beetje extra doen om er met z’n allen doorheen te komen.
(Bijdrage: een bewoner van Diemen)
=================================================================================
5-11-2020.
Het kleine sluisje in Monnickendam
Een stralende zon en een strakblauwe lucht. Mijn fiets staat uitnodigend in de hal te wachten tot ik actie onderneem. Daar hoef Ik niet lang over na te denken, corona kluistert mij niet aan huis en op zo’n dag heb ik altijd “fietsbenen”! Ook mijn fietsmaatje ziet een tochtje op de trappers als de ultieme dagbesteding voor een mooie najaarsdag en stelt enthousiast een “rondje Waterland” voor. Waterland, ik denk direct aan Monnickendam waar ik, lang geleden, op weg naar Marken, samen met mijn ouders wandelde. Vaag kan ik me nog de historische sfeer herinneren die ik toen zo bijzonder vond en het piepkleine sluisje waar amper een boot doorheen kon! Hoe zou het er nu zijn?
Eenmaal op de fiets genieten we van de rust en het weinige verkeer. Via de fietsknooproute bereiken we Zunderdorp en fietsen we langs lange, glinsterende sloten die de weilanden doorklieven naar Broek in Waterland. Bij aankomst in het dorp strijken we neer in de Broeker Kerk, een Nederlands Hervormde Kerk, afgebrand in de 80 jarige oorlog en in 1628 herbouwd. Binnen genieten we van koffie en worden we door vrijwilligers bijgepraat over de historie van dit bijzondere kerkgebouw en de 273 grafstenen onder ons waarvan het merendeel stamt uit de 17e en 18e eeuw. Hier ligt ook het graf van de in de gehele regio beroemde, schatrijke Neeltje Pater. Zij liet in 1789 een bedrag van 7.500.000 gulden na, in die tijd de Bill Gates van de 18e eeuw!
We doen een klein rondje “Broek” (het oude woord voor moeras) en fietsen langs de prachtige, in pasteltinten geschilderde, houten huizen aan De Dee, een schitterend watertje wat midden door het dorp loopt.
Dan, niet veel later, bereiken we het historische stadje Monnickendam aan de Gouwzee. Een bos van masten steekt boven alles uit, de jachthaven. We parkeren de fietsen en gaan wandelend het stadje verkennen. Aan het begin van de haven lopen we langs het bronzen beeld van de palingroker en ik realiseer me dat sinds het verre verleden de visrokerij hier een belangrijke rol speelt. We lopen over de oude ophaalbrug en zien hoe de mooie, houten historische zeilschepen netjes achter elkaar liggen afgemeerd en direct bekruipt me het gevoel dat een vaartocht met zo’n schip bovenaan mijn wensenlijst zou moeten staan. Coronaproof varen met bolle zeilen en wind door je haren! Hoe hollands! We lopen verder door het knusse, Anton Pieck-achtige centrum van de stad en ja .... recht voor me zie ik het kleine, houten sluisje opdoemen. Het piepkleine sluisje waar amper een bootje doorheen kan en wat Monnickendam voorgoed een plek in mijn herinnering gaf. Een kier in de gesloten sluisdeurtjes laat onbedoeld water ontsnappen naar het lager gelegen grachtje waar een zwarte zwaan rustig heen en weer dobbert en bij het zien van onze lunchboterhammen direct van koers verandert. Even zitten, onze benen bungelen over de rand van de kade en samen genieten we van de rust in het anders zo drukke stadje waar nu corona de toeristen op verre afstand houdt.
Wat later houdt de Speeltoren (de stadhuistoren met carillon) ons bij de tijd; vier uur, het wordt wat frisser en de zon zakt langzaam naar de horizon. We zoeken onze fiets op en stellen de route in op de navigator. Dan op weg naar huis, niet met bolle zeilen maar wel met de wind in onze haren en met fijne nieuwe herinneringen.
(Bijdrage: Anita, een vrijwilliger van Diemenvoorelkaar)
=================================================================================
29-10-2020.
Vogels spotten
Enige jaren geleden ben ik met pensioen gegaan en heb me toen afgevraagd wat ik met al die vrije tijd zou gaan doen. Ik heb vogels altijd heel leuk gevonden en heb daarom besloten dat ik daar wel een hobby van kon maken. Helaas is het in al die jaren niet verder gekomen dan een aanmelding bij de vogelbescherming. Vijf keer per jaar wordt er een heel leuk tijdschrift bezorgd met prachtige foto’s. Tot ik zag dat er een vogelexcursie zou worden verzorgd in het Diemerbos. Lekker twee uur erop uit in de natuur terwijl er interessante informatie zou worden gegeven door onze gids én we de gelegenheid zouden krijgen om met een verrekijker vogels te spotten. Ik keek er naar uit! Helaas werd er roet in het eten gegooid door corona. De excursie werd afgezegd omdat het niet meer toegestaan was om met een groep groter dan vier personen buiten samen te zijn. Jammer!
Mijn besluit om dan maar alleen naar het bos te gaan kreeg nog een leuke wending. Al vrij snel raakte ik in gesprek met twee vrouwen die in het bos aan het wandelen waren. Hun vraag wat ik met de verrekijker aan het bekijken was gaf mij de gelegenheid om mijn enthousiasme voor het waarnemen van vogels te delen. Een leuk gesprek volgde. Een van de dames bleek al vaker op pad geweest te zijn om vogels te bekijken. Zij was zelfs al eens meegegaan met een driedaagse vogelexcursiereis naar Terschelling. Het werd een leuke middag en ik heb nuttige tips gekregen voor het spotten en herkennen van vogels!
(Bijdrage: een vrijwilliger van Diemenvoorelkaar)